U Crnoj Gori fudbal zaista postaje sport za djevojčice – o tome svjedoči još jedan mini-kamp Fudbalskog saveza, koji je u Tivtu okupio 60-ak malih fudbalerki, kandidatkinja za najmlađu – pionirsku selekciju.
To su djevojčice koje se raduju dok su na terenu, rade ono što najviše vole, a više im niko ne kaže da fudbal nije sport za njih…
Teodora Cebalović toliko voli fudbal da trenira u dva kluba…
“Treniram u klubu Župa sa dječacima i u Ekonomistu sa djevojčicama”, kazala je Teodora nakon posljednjeg treninga po morskom suncu, prije povratka kući i početka školskih obaveza.
“Stižem sve, jer volim fudbal, ništa mi nije naporno, sve uklopim i sa školom”.
I Elena Damjanović ima dvije fudbalske obeveze – trenira u rodnom Baru sa dječacima Mornara, a kako u našem najvećem primorskom gradu još nema organizovanog ženskog tima, nastupa za podgorički Ilarion.
“Treniram sa dječacima i nisam ništa slabija od njih”, iskreno kaže mala Elena.
Jovana Bošković je fudbalom počela da se bavi uz braću.
“Moj stariji brat i brat od strica su trenirali fudbal, željela sam i ja, i zavoljela sam”, kaže Jovana, koja fudbal trenira šest godina – prvo sa dječacima u Podgorici, pa posljednjih godinu u Ilarionu.
Teodora, Elena i Jovana u glas, a u ime svih njihovih saigračica, kažu da su minulih dana uživale u Tivtu i najavljuju veliku želju da nastave da se usavršavaju:
“Nadamo se da ćemo jednog dana, kada odrastemo, zaigrati za našu najbolju reprezentaciju”.
